Bugün mandalinamın kışlık bakımını yapacağım. Rizeli Fazıl kardeşimin annesinin Rize'den gönderdiği mandalina fidesini yaklaşık 4 yıl önce diktim. İlk yıl çok güzel büyüdü. Ben de, "Yerini sevdi, inşaallah çok güzel ağaç olacak." dedim. Ve özel itina gösterdim. Fakat ben buraların (Çavuşbaşı'nın) kışını hesap edememişim. Kışın soğuğundan dondu ve kurudu. Çok üzüldüm ve hemen aklıma "Sakınılan göze çöp batar." atasözü geldi. Bir şeyin üzerine ne kadar titrerseniz o kadar çabuk bozulur.
Ben mandalina fidanımı çok sevdim ve ona çok fazla ihtimam gösterdim. Ben böyle yapınca o da kurudu. Kaynanam her zaman der: "Bir şeyin fazla üstüne düşme, bırak kendi haline daha iyi olur. Sen üstüne düşünce olacağı varsa bile olmaz." Neyse yapacak birşey yok, üzülmemim de bir faydası yoktu.
Yine Fazıl'ın annesinden fidan isteyecektim ve tekrar ekecektim. Fakat istememe gerek kalmadı, havalar ısınınca mandalinam köklerinden tekrar filizlendi hem de iki filiz birden verdi. Ama hiç aldırış etmedim, bakma bile bakmadım desem de inanmayın yine hergün yanındaydım, yine gözüm gibi bakıyordum. Kış geldimi dibine hayvan gübresi gömüyordum, saman koyuyordum ve tamamen kalın naylonlarla sarıp soğuk ve sert rüzgârlardan koruyordum. İlk defa geçen sene bir adet mandalina verdi; ama inanın ben hiç beklemiyordum; çünkü daha çok küçüktü. Bu sene de 6 adet verdi. Bugün onları topladım.
Mandalinamın kış bakımını yapacağım. Bakımdan önce mandalinamı sizlerle paylaşmak istedim.
Sevgi ve saygılarımla.
Fuat Gencal, Çavuşbaşı, 18.11. 2009
